چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پنتریچ و دی گروت در دانشجویان دانشگاه سمنان بود. به این منظور بااستفاده از روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای تعداد 300 دانشجو(109 پسر و191 دختر) انتخاب و به مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پاسخ دادند. برای تعیین اعتبار سازهی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی از روش تحلیل عاملی و اعتبار همگرا استفاده شد. بر پایهی آزمون اسکری که نمودار ارزشهای ویژه را نشان میدهد یک عامل با ارزش ویژهی بزرگتر از یک به دست آمد که این عامل روی هم 85/44 درصداز واریانس کل آزمون را تبیین نمود. برای محاسبهی اعتبار همگرای مقیاس خودکارآمدی تحصیلی از اجرای همزمان مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پنتریچ و دی گروت با پرسشنامهی خودکارآمدی دانشجویان(CASES) استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان ضریب همبستگی بین دو مقیاس مذکور 42/0 است که در سطح 5/0≥P معنادار میباشد. پایایی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی با استفاده از روش همسانی درونی و با بهره گیری از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد. نتایج نشان داد که پایایی مقیاس خودکارآمدی تحصیلی برابر با 845/0 است که قابل قبول و رضایت بخش است. با توجه به اعتبار و پایایی مناسب و همچنین دارا بودن سابقه پژوهشی معتبر در سطح جهانی نتیجه گرفته میشود که مقیاس خودکارآمدی تحصیلی پنتریچ و دیگروت ابزار مناسبی برای اندازه گیری خودکارآمدی می باشد.
ابتدای صفحه